Fryderyk Nietzsche
Urodził się w Rocken, w górnej Saksonii, w rodzinie luterańskiego
pastora. Po śmierci ojca był wychowywany na jego następcę przez matkę i starsze
siostry. Od urodzenia był słabego zdrowia oraz miał problemy ze słuchem i wzrokiem,
najprawdopodobniej w związku z przebytym ostrym zapaleniem opon mózgowych w
dzieciństwie. Od dzieciństwa też wykazał nadprzeciętną inteligencję, którą pożytkował
ucząc się języków obcych (w wieku 12 lat znał już dobrze grekę i łacinę) oraz
czytając wszystko co mu wpadło w ręce. Zgodnie z rodzinną tradycją wstąpił na
wydział teologiczny na uniwersytecie w Lipsku, a po roku przeniósł się do Bonn
na wydział literatury i filozofii. Pozostawał tam pod silnym wpływem Schopenhauera
i Wagnera. Jego pierwsze dzieło "Narodziny tragedii", napisane z inspiracji
Wagnera zdobyło wielką popularność, dzięki której Nietzsche stał się sławny
i otrzymał w wieku 28 lat pozycję profesora filozofii na uniwersytecie w Bazylei.
Mimo, że niemal całkowicie ignorował swoje obowiązki akademickie, szanowano
go, gdyż był bardzo płodnym autorem dzieł filozoficznych. Jego karierę akademicką
przerwała wojna prusko-francuska, w której uczestniczył jako zwykły szeregowiec.
Po powrocie z wojny jego stan zdrowia jeszcze bardziej się pogorszył, mimo to
nadal pozostał bardzo płodnym autorem. Zmarł w 1900 roku w Bazylei na skutek
wypadku drogowego.
Autobiografia
Poza dobrem i
złem
Z geneologii
moralności
Tako rzecze
Zaratustra
Zdania i Groty
Antychrześcijanin