Fryderyk Nietzsche

Urodził się w Rocken, w górnej Saksonii, w rodzinie luterańskiego pastora. Po śmierci ojca był wychowywany na jego następcę przez matkę i starsze siostry. Od urodzenia był słabego zdrowia oraz miał problemy ze słuchem i wzrokiem, najprawdopodobniej w związku z przebytym ostrym zapaleniem opon mózgowych w dzieciństwie. Od dzieciństwa też wykazał nadprzeciętną inteligencję, którą pożytkował ucząc się języków obcych (w wieku 12 lat znał już dobrze grekę i łacinę) oraz czytając wszystko co mu wpadło w ręce. Zgodnie z rodzinną tradycją wstąpił na wydział teologiczny na uniwersytecie w Lipsku, a po roku przeniósł się do Bonn na wydział literatury i filozofii. Pozostawał tam pod silnym wpływem Schopenhauera i Wagnera. Jego pierwsze dzieło "Narodziny tragedii", napisane z inspiracji Wagnera zdobyło wielką popularność, dzięki której Nietzsche stał się sławny i otrzymał w wieku 28 lat pozycję profesora filozofii na uniwersytecie w Bazylei. Mimo, że niemal całkowicie ignorował swoje obowiązki akademickie, szanowano go, gdyż był bardzo płodnym autorem dzieł filozoficznych. Jego karierę akademicką przerwała wojna prusko-francuska, w której uczestniczył jako zwykły szeregowiec. Po powrocie z wojny jego stan zdrowia jeszcze bardziej się pogorszył, mimo to nadal pozostał bardzo płodnym autorem. Zmarł w 1900 roku w Bazylei na skutek wypadku drogowego.

Autobiografia
Poza dobrem i złem
Z geneologii moralności
Tako rzecze Zaratustra
Zdania i Groty
Antychrześcijanin